Jest postacią wyjątkową w świecie teatru operowego przełomu XX/XXI wieku. Jej kreacje głównych bohaterek – niejednokrotnie tytułowych – podziwiała publiczność nie tylko w Polsce, ale również w wielu krajach europejskich.
Danuta Bernolak pochodzi z rodziny o wybitnych muzycznych tradycjach. Jej bracia Wiesław Bernolak (kompozytor, gitarzysta, pianista, współtwórca zespołu Czerwono-Czarni) i Zbigniew Bernolak (gitarzysta w zespołach m.in. Niebiesko-Czarni, Polanie) należeli do najwybitniejszych muzyków polskiej estrady. Prawdziwym wyzwaniem dla młodej śpiewaczki był jednak świat opery. W latach 1971–1977 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Śpiewu uczyła się u Tatiany Mazurkiewicz i Władysława Malczewskiego. Po studiach została zaangażowana do Opery Bałtyckiej. Zadebiutowała jako Mercedes w Carmen G. Bizeta (1977) Wcielała się w główne role kobiece, między innymi w tytułową postać w Halce S. Moniuszki oraz Madame Butterfly G. Pucciniego. Kreowała Tatianę w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego, Julię w Romeo i Julii Ch. Gounoda, Cherubina w Weselu Figara W.A. Mozarta, Bronię w Hrabinie, Zosię we Flisie i Hannę w Strasznym dworze S. Moniuszki, Abigaille w Nabucco G. Verdiego, Agatę w Wolnym strzelcu C.M. von Webera, Marzenkę w Sprzedanej narzeczonej Smetany, Saffi w Baronie cygańskim J. Straussa.
W 1981 roku została laureatką międzynarodowego konkursu wokalnego Voci Verdiane w Busseto (pierwszej nagrody nie przyznano). Ponadto uzyskała wyróżnienie w II Ogólnopolskim Konkursie Wokalistyki Operowej im. Adama Didura w Bytomiu.
W roku 1983 dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej Stefan Sutkowski powierzył jej partię Halki w wystawieniu dwuaktowej wersji (tzw. wileńskiej) opery Moniuszki. Premiera odbyła się 7 maja 1984 na festiwalu muzycznym w Brighton (Anglia). W tym samym roku operę zarejestrowano, a Fundacja Pro Musica Camerata w koprodukcji z Polskimi Nagraniami opublikowały nagranie na płytach kompaktowych. Była to fonograficzna prapremiera dzieła.
Od 1987 roku do chwili obecnej Danuta Bernolak występuje w teatrach niemieckich: w Detmold (1987–1989), Hagen (1989–1994), Freiburgu (1994–1999), Bielefeld (1999–2001), a od 2001 w zespole teatru w Kolonii. Powierzano jej partie dramatyczne między innymi w operach R. Wagnera (Izoldę w Tristanie i Izoldzie, Sentę w Holendrze tułaczu, Ortlindę w Walkirii, Wenus w Tannhäuserze), G. Verdiego (Amelię w Balu maskowym, Leonorę w Trubadurze, Desdemonę w Otellu, Amelię w Simon Boccanegra), L. van Beethovena (Leonorę w Fideliu), E. d’Alberta (Martę w Nizinach). Występowała gościnnie na scenach operowych między innymi w Norymberdze, Kassel, Düsseldorfie, Duisburgu, Münster, Mannheim. Dwie partie operowe przygotowała na zamówienie teatrów, których dyrekcje nie dysponowały wówczas sopranem dramatycznym: Santuzzę w Rycerskości wieśniaczej P. Mascagniego dla teatru w Kaiserslautern (premiera 20.05.1990), wróżkę Fatę Morganę w Miłości do trzech pomarańczy S. Prokofiewa dla teatru w Lubece (premiera 26.09.1998). Godnym podkreślenie jest fakt, że Danuta Bernolak jako Polka była bardzo ceniona przez dyrekcje niemieckich teatrów operowych właśnie w niemieckich repertuarze. To absolutna rzadkość…
Danuta Bernolak mieszka w Kolonii. Wspólnie ze znakomitym polskim tenorem Piotrem Wnukowskim występuje na koncertach muzyki polskiej i słowiańskiej, między innymi w Konsulacie Generalnym RP w Kolonii.. W 2015 roku śpiewała partię solową w Missa Jubilate Tomasza Glanca, wykonanej podczas uroczystego koncertu dedykowanego św. Janowi Pawłowi II w bazylice katedralnej Świętych Janów w Toruniu. Dzieło to wykonywała również w katedrach w Poznaniu i Gnieźnie. .
